Πρέπει να κάνουμε θυσίες για να σωθούμε μας λένε. Για το εθνικό συμφέρον φωνάζουν. Μειώσεις μισθών, απολύσεις, ελαστικό ωράριο, κατάργηση επιδομάτων, μαύρη εργασία, όλα αυτά αποτελούν την εργασιακή πραγματικότητα. Όλα αυτά αποτελούν τα νέα «μέτρα» για τη σωτηρία της πατρίδας. Τελικά το περιβόητο δημόσιο χρέος ποιος το πληρώνει; Το «εθνικό συμφέρον» δεν είναι δικό μας συμφέρον. Στις δικές μας πλάτες και στη δική μας ανοχή ξεπληρώνεται το χρέος.
Με το πρόσχημα της κρίσης, από απλοί εργαζόμενοι βρισκόμαστε ξαφνικά «συνέταιροι» στα μαγαζιά που εργαζόμαστε, καλούμενοι να δώσουμε το κάτι παραπάνω από αυτό για το οποίο προσληφθήκαμε. Πράγμα το οποίο στο μυαλό των αφεντικών είναι απόλυτα φυσιολογικό όπως ότι ο διανομέας θα βάζει το δικό του μηχανάκι άρα και το κόστος της συντήρησης του, βενζίνες και εξοπλισμό.
Σαν καλός «συνέταιρος», ο διανομέας δέχεται με το φόβο της ανεργίας να εργαστεί χωρίς ένσημα, χωρίς σταθερό ωράριο, χωρίς πληρωμένες υπερωρίες, χωρίς άδειες, χωρίς δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα.
Σαν καλός «συνέταιρος», οφείλει πέρα από το λόγο για τον οποίο έχει προσληφθεί να ασχολείται με τη καθαριότητα του μαγαζιού, το κέντρο παραγγελιών, ακόμη και με τη παρασκευή φαγητού, πράγμα που απαγορεύεται ρητά από τις υγειονομικές διατάξεις στο κλάδο του επισιτισμού.
Είναι ξεκάθαρο ότι ποτέ δε θέλαμε να είμαστε συνέταιροι τους. Είναι ξεκάθαρο ότι θέλουμε να προσφέρουμε την εργασία μας με αξιοπρέπεια και να παίρνουμε αυτό που δικαιούμαστε. Η δημιουργία πρωτοβάθμιου σωματείου αποτελεί το έναυσμα αυτών μας των διεκδικήσεων στους χώρους της δουλειάς και ίσως ένα βραχνά για τα αφεντικά, αφού έχει αντιμετωπιστεί με απειλές, απολύσεις, μειώσεις μισθών και εκφοβισμούς.
Δε τους φοβόμαστε. Θα μας βρουν μπροστά τους.
Διεκδικούμε :
Με το πρόσχημα της κρίσης, από απλοί εργαζόμενοι βρισκόμαστε ξαφνικά «συνέταιροι» στα μαγαζιά που εργαζόμαστε, καλούμενοι να δώσουμε το κάτι παραπάνω από αυτό για το οποίο προσληφθήκαμε. Πράγμα το οποίο στο μυαλό των αφεντικών είναι απόλυτα φυσιολογικό όπως ότι ο διανομέας θα βάζει το δικό του μηχανάκι άρα και το κόστος της συντήρησης του, βενζίνες και εξοπλισμό.
Σαν καλός «συνέταιρος», ο διανομέας δέχεται με το φόβο της ανεργίας να εργαστεί χωρίς ένσημα, χωρίς σταθερό ωράριο, χωρίς πληρωμένες υπερωρίες, χωρίς άδειες, χωρίς δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα.
Σαν καλός «συνέταιρος», οφείλει πέρα από το λόγο για τον οποίο έχει προσληφθεί να ασχολείται με τη καθαριότητα του μαγαζιού, το κέντρο παραγγελιών, ακόμη και με τη παρασκευή φαγητού, πράγμα που απαγορεύεται ρητά από τις υγειονομικές διατάξεις στο κλάδο του επισιτισμού.
Είναι ξεκάθαρο ότι ποτέ δε θέλαμε να είμαστε συνέταιροι τους. Είναι ξεκάθαρο ότι θέλουμε να προσφέρουμε την εργασία μας με αξιοπρέπεια και να παίρνουμε αυτό που δικαιούμαστε. Η δημιουργία πρωτοβάθμιου σωματείου αποτελεί το έναυσμα αυτών μας των διεκδικήσεων στους χώρους της δουλειάς και ίσως ένα βραχνά για τα αφεντικά, αφού έχει αντιμετωπιστεί με απειλές, απολύσεις, μειώσεις μισθών και εκφοβισμούς.
Δε τους φοβόμαστε. Θα μας βρουν μπροστά τους.
Διεκδικούμε :
- Ενιαία ειδικότητα
- Υπογραφή της συλλογικής σύμβασης εργασίας επισιτισμού με βασικό μικτό μισθό 843,20 € που ισούται με 5,07 € την ώρα.
- Διατήρηση επιδομάτων : Επικινδυνότητας, Διαχείρισης ταμείου, Οικογενειακής κατάστασης, Προϋπηρεσίας.
- Ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά
- Εξοπλισμός, μηχανάκι και έξοδα κίνησης να παρέχονται από την επιχείρηση.
- Όχι στο ελαστικό ωράριο.
- Όχι στη μαύρη εργασία και την εργοδοτική αυθαιρεσία.
- Καμία απόλυση σε εργαζομένους για αγωνιστική στάση και δράση.
Σωματείο Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου